Jej Magnificencja Rektor uczelni trzech miast: Krakowa, Wrocławia i Bytomia, bo w tych miejscach tętni życiem Akademia Sztuk Teatralnych, którą zawiaduje. Feministki namawiają ją na używanie formy żeńskiej, ale jedyna, którą mogłaby zaakceptować, to właśnie rektorzyca. Bardzo lubi uczyć studentów, mając jednocześnie pełne umocowanie do tego, weryfikowalne podczas każdego spektaklu, w którym występuje. Z niezwykłym ciepłem wspomniała o ulubionych partnerach ze sceny: Jerzym Treli i Krzysztofie Globiszu. Ten pierwszy, wielki przyjaciel wciąż jest, nie odszedł. Upamiętniła Wisławę Szymborską, patronkę 2023 roku, czytając wiersz "Przyczynek do statystyki".

Artystka w 1988 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Od 1987 r. pozostaje związana ze Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, w latach 1997-2000 była też aktorką Teatru Narodowego w Warszawie.

W dotychczasowym dorobku ma ponad pięćdziesiąt ról na scenie teatralnej i czterdzieści w Teatrze Telewizji. Na deskach scenicznych zagrała m.in. Salomeę w Śnie srebrnym Salomei Juliusza Słowackiego (1993) i Małgorzatę w Fauście Johanna Wolfganga Goethego (1997) w reżyserii Jerzego Jarockiego. Za obie te role otrzymała przyznane przez miesięcznik „Teatr” nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza.

Wcieliła się także w Księżną Joannę w Nocy listopadowej (1997), Joasa w Sędziach (1999) i Rachelę w Weselu (2000) - dramatach Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. W Teatrze Telewizji zagrała m.in. tytułowe role w Marii Stuart Friedricha Schillera w reżyserii Roberta Glińskiego (1995) i w Królowej Krystynie Augusta Strindberga w reżyserii Piotra Mikuckiego (1996).

W dorobku ma też wiele ról filmowych, m.in. tytułową Faustynę w filmie Jerzego Łukaszewicza (1994, Główna Nagroda Aktorska III Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rydze) i Ewę w filmie Tato Macieja Ślesickiego (1995, Nagroda Złota Kaczka tygodnika Film). Laureatka - poza wymienionymi - m.in. Nagrody Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu (1989), Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego (1989), dwukrotnie Nagrody Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu (1994, 2001) oraz Nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego (1995). W roku 2011 r. została laureatką Nagrody Miasta Krakowa, a w 2015 odznaczono ją Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

- Są takie role, które noszę w krwioobiegu, bo tak bardzo zżyłam się z tymi postaciami. Jako aktorzy jesteśmy tragarzami ludzkich losów. To naprawdę piękny zawód, który pozwala ćwiczyć się w empatii. Musimy przecież rozumieć przeróżnych ludzi - powiedziała w jednym z wywiadów.

W tyskiej Mediatece z gościem rozmawiał Andrzej Kurdziel.